کانون خدمت رضوی استان تهران | AQRT.IR
مقبره پیر پالان‌دوز متعلق به محمد عارف عباسی از عرفای بزرگ قرن دهم قمری است که در شمال‌شرقی مجموعه حرم امام رضا (ع) در ابتدای خروجی زیرگذر خیابان نواب صفوی قرار دارد.
بنای مقبره پیر پالان‌دوز از گنبدخانه‌ای مربع شکل و ایوانی در مقابل آن تشکیل شده است. در دیوارهای گنبدخانه و سقف یزدی‌بندى‌هایى اجرا شده، نقاشی‌هایی خودنمایی می‌کند و در زیر کاسۀ گنبد نیز ترنج زیبایى با نگاره‌هاى گیاهى نقش انداخته‌اند.
تابلوی نقاشی شده آویز بر دیوار مقبره، سند معتبری است که عمر مقبره را از زمان شاه محمد خدابنده (پدر شاه عباس صفوی) می‌داند. آن هنگام که در سال ۹۸۵ قمری، قنبر علی بن خواجه حسین به ساخت این بنا همت می‌کند و هنر و قلم ظریف و بی مانند هنرمندان باعث می‌شود این بنا را در تاریخ ۵ اردیبهشت ۱۳۵۶ با شماره ثبت ۱۳۷۵ به عنوان یکی از آثار ملی ایران معرفی شود.
تاریخ ساخت مقبره پیر پالان‌دوز نیز روی کتیبه مربعى شکل سنگ سفید حکاکی شده است. در سال‌های گذشته این آرامگاه به طور کامل بازسازی و مرمت شد. در نماى بیرونی آرامگاه، طاق نماهاى تیزه‌دار آجرى و پشت بغل‌هاى کاشى و قاب‌هاى مستطیل تزئینى بر فراز آن‌ها، در عین سادگى، منظره‌اى زیبا دارد.
سطح گنبد پیازى شکل بالایی بنا با پوششی از کاشی فیروزه تزیین شده و بر روى گردنى استوانه‌اى شکل استوار مانده است. پیکره بنا و بازمانده‌هاى نقاشى‌هاى درون آن، بنا را اثرى از دوران صفوى معرفى می‌کند.
تزئینات نقاشى در اثر گذشت زمان و نفوذ رطوبت، به جز بخش کمى از آن که مرمت و ثابت گردیده، بقیه از بین رفته است.
لینک کوتاه خبر :
