مدرسه پریزاد حرم امام رضا (ع)، همزمان با مسجد گوهرشاد در عهد تیموریان با معماری زیبایی ساخته شده است که به گفته برخی، به همت پریزاد خانم، ندیمه گوهرشادآغا بنا شد. متأسفانه عمده کتیبههای اولیه مدرسه در حین مرمتهای پیشین از بین رفته، در نتیجه سال احداث بنا و نام و القاب بانی آن نامشخص مانده است.
این مدرسه که هنگام تأسیس در حاشیه بازار زنجیر قرار داشت، از شمال به مدرسه بالاسر (دارالولایه)، از شرق به دارالسیاده، از جنوب به مسجد گوهرشاد و از غرب به بازار زنجیر منتهی میشد. مدرسه پریزاد حرم امام رضا (ع) که ثبت ملی نیز شده است، اکنون در ضلع غربی بیوتات بالاسر بقعه مطهر امام رضا (ع)، روبهروی مدرسه دو در و در جنب رواق بزرگ دارالولایه واقع است. این مدرسه به مساحت ۳۰۰ متر مربع در دو طبقه، شامل ۲۲ حجره و چهار ایوان در چهار سمت حیاط کوچک مدرسه است. پیشانی ایوانچه حجرهها و نمای داخل ایوانها با کاشیهای معرق و گچبری تزیین شده است.
عمده تزیینات ساختمان مدرسه پریزاد حرم امام رضا (ع)، مربوط به ایوان شرقی آن میشود؛ نمای داخلی این ایوان، تلفیقی از آجرنما و کاشی معرق با ترنجهای چهارپر منظم است. در طرفین و قسمت فوقانی درِ ایوان، کتیبه زیبایی به خط ثلث و با رنگ سفید بر کاشی معرق آبی، شامل چندین حدیث درباره جایگاه تعلیم و تعلم، و موازی با آن عبارتهایی به خط کوفی ریز با حروفی بهشکل مورب و گاه راست، به رنگ کهربایی، حک شده است. بر اساس کتیبه نصب شده بر سر در بیرونی مدرسه، نجفقلیخان، بیگلربیگی قندهار، بنای مدرسه را در زمان شاهسلیمان صفوی به سال ۱۰۹۱ قمری تعمیر کرده است.
همچنین، وقفنامهای منسوب به پریزاد خانم وجود دارد که در آن تولیت مدرسه و موقوفات آن را، شامل املاک و دکانهایی در مشهد و اطراف آن، به شوهرش میرزامحمدمیرک الحسینی، خادم سرکار فیض آثار روضه رضوی واگذار کرده است؛ اما اصالت این وقفنامه باتوجه به سبک نگارش آن و نیز عدم تأیید میرزا نصرالله مجتهد، از عالمان خراسان در قرن سیزدهم، محل تردید است. فریزر سیاح دوره قاجار، شمار طلاب مدرسه را ۲۰ تا ۳۰ نفر ذکر کرده است.
تعمیرات مدرسه پریزاد حرم امام رضا (ع) را در گذشته سازمان میراث فرهنگی خراسان، اداره اوقاف و در نهایت آستان قدس عهدهدار بودهاند.